Nicolas Provost po raz kolejny w swojej twórczości dotyka zagadnień związanych z gramatyką i kodami kina. Minimalizując rolę fabuły, a zarazem akcentując funkcję muzyki, która jest tu równorzędna wobec obrazu, próbuje poszerzyć znaczenie wyobraźni widza w relacji z utworem filmowym.Zobacz pełny opis